Thursday, October 7, 2010

Magkaibigan, Magka-Ibigan

Isang masiglang umaga ang bumati kay Faye si Faye ay isang waring lalaki na nakulong sa katawan ng babae at hindi alam kung papano kakawala sa katawang iyon. Oo isang homosexual si Faye. Isang tomboy, “tibo” ang atawag ng ilang di marunong rumispeto sa kakulangan ng iba. Ngunit bagamat nararamdaman niya ang pagkaakit sa parehong kasarian, pinipigil niya ito dahil sa ang imahe niya sa mga tao ay isang sexy, kaakit-akit at maalindog na babae na lubha niya ring pinapangarap at pinagpapantasyahan.

Hanggang dumating si Jasmine. Si Jasmine ay isang dalaga na di man kagandahan ay di rin naman ganon kapangit. Nagkakilala sila ni Jasmine sa pamamagitan ni Chris, ang kanyang matalik na kaibigan. Matagal ng magkaibigan si Chris at si Faye. Subok na ng panahon ang kanilang samahan. Dahil sa sobrang malapit ang dalawa sa isa’t isa ay madalas na sila’y napagkakamalang magkasintahan. Ngunit tuwing nababanggit ang bagay na yun ay tatawa lang si Faye at sasabihing “haha, hindi kami talo ni Tol”. At dahil batid naman ni Chris ang kalagayan ni Chai, makikitawa na lang rin ito.

Si Jasmine ay dating kaklase ni Chris sa Adamson. Pagtungtong nila ng ikalawang taon sa kolehiyo ay lumipat na si Jasmine sa UP kung kaya matagal na silang hinid nagkikita ni Chris. Sa hindi inaasahang pagkakataon, nakita ni Jasmine si Chris sa Facebook, ini-add niya ito at nagsimulang mapunan muli ang kumunikasyon ng dalawa. Nagpalitan ng cellphone numbers at di nagtagal ay nagpasyang magkita. At dahil nga sa matalik na magkaibigan si Chris at Faye, magkasama silang nakipagkita kay Jasmine.
Masaya ang naging pagkikita nila, tawa dito, tawa doon, kulitan ditto, kulitan doon. Sa sandaling panahon ay naging malapit agad ang loob ni Faye kay Jasmine. Para ngang matagal na silang magkaibigan kung magkulitan at mag-usap.

Lumipas ang araw, linggo at buwan.  Si Faye ay nakakaramdam ng kakaibang damdamin para kay Jasmine. Kinausap niya si Chris para kumpirmahin dito kung pag-ibig ba talaga ang nararamdaman niya para kay Jasmine. At ang sagot ni Chris, “Kumpirmado tol, inalababo ka nga!” napansin ni Faye na matapos sabihin iyon ni Chris ay bigla itong nalungkot. Kung kaya agad siyang nagtanong, “tol, hindi ka ba masaya para sa akin?”, sabay akbay dito. “Tol masaya naman ako para sa’yo kaya lang nag-aalala ako na baka mawalan ka na ng panahon sa akin”, ang sabi pa niya habang inilalagay ang kamay sa baywang ni Faye. “Ano ka ba?! Siyempre hindi no! Wag ka ngang paranoid diyan!” ang tugon ni Faye sabay gulo ng buhok ni Chris.

Kinabukasan nagpasya si Faye na ipagtapat kay Jasmine ang nararamdaman niya dito. “Jasmine, hindi ko na kayang itago ang nararamdaman ko para sa’yo. Mahal na ata kita”, ang sabi ni Faye. “Ha? Kelan pa? Paanong…. Bakit?” ang gulat na tanong ni Jasmine. “Hindi ko alam kung paanong nagsimula, basta naramdaman ko na parang mahal na kita,” si Faye. “Paano si Chris?” ang tanong ni Jasmine. “Ha? Walang kahit na anong namamagitan sa amin ni Chris, bestfriend ko lang siya bukod dun, wala na!” ang mabusising sagot ni Faye. “Faye, sana maunawaan mo, hidi kasi ako handa sa ganitong relasyon”, si Jasmine. “Basted na ba ako?” ang malungkot na tanong ni Faye. Ilang minute pa ang lumipas, ngunit pawang katahimikan ang namalagi sa kanila. Katahimikang hindi nangangahulugang oo, gayundin naman ito’y hindi rin nagpapahiwatig na hindi ang sagot. Hanggang sa tumayo nalang si Jasmine at patakbong iniwan si Faye.

“Tol ngayon lang ako nagmahal, basted pa ako. Bakit ganon?” ang tanong ni Faye habang umiiyak sa balikat ni Chris. Walang nagawa si Chris kundi ang makinig na lang at makidalamhati sa kaibigan.

Maagang-maaga pa lamang ay nagtungo na agad si Faye sa kaibigan. Nais sana niyang makasabay itong mag-almusal. Nanay Anna, si Chris po tulog pa?” ang tanong niya habang pumapasok ng gate. “Ha? Akala ko’y kasama mo siya. Maaga pa lamang ay umalis na siya dito, akala ko sa bahay niyo siya pupunta.” ang patakang sagot ng matanda. “Saan kaya nagpunta ang taong yun, dati nama’y nagtetext siya pag aalis siya ng maaga sa bahay nila.”, si Faye.Maya-maya pa’y nagpaalam na din siya at nagpasyang pumunta sa bayan upang doon mag-almusal. Napansin niyang kumain sa isang kabubukas na Chinese restaurant.  Pangalawang lamesa mula sa pinto ang pwesto niya.Napukaw ang kanyang atensiyon ng babae at lalaking waring nag-aaway. Ito’y nakaupo sa unahang bahagi ng kinalalagyan niya. Ilang hakbang lang ang layo sa kanya ng mga ito at ang distansiyang iyon ay sapat na upang bahagyang marinig ang pinag-uusapan nila. “Pero mahal kita” ang sabi ng babae. “Pero mahal ka niya,” ang tugon naman ng lalaki. “Pero hindi ko siya mahal, ikaw ang mahal ko, ilang beses ko bang kailangang sabihin yan? Chris, ikaw ang mahal ko.” Ang sabi ng babae. Nagulat si Faye sa narinig, hidi siya maaring magkamali, kilala niya ang babae at lalaking nasa kanyang harapan. Si Jasmine at si Faye ang mga iyon. “Ahas ka Chris!” ang pasigaw na wika ni Faye. “Tol, nagkakamali ka ng iniisip, hindi…” “Wag na wag mo na akong tatawaging tol, dahil wala akong kaibigang ahas!, ang galit na galit na sagot ni Faye, sabay takbo. Tinangkang habulin ni Chris si Faye ngunit pinigilan siya ni Jasmine.
Araw-araw na inaabangan ni Chris si Faye sa labas ng bahay nito upang magpaliwanag, ngunit kailanma’y hindi siya hinarap nito. Dumaan ang halos isang buwang paroo’t parito ang binata sa bahay ni Faye, ngunit wala pa rin. Umula’t umaraw, andon siya at umaasang kakausapin siya ni Faye. Ngunit palagi siyang bigo. Ayaw na talagang makipag-usap sa kanya ng dalaga. Isang umaga, hindi nakita ni Faye si Chris sa labas ng pinto. “Haay.. mabuti naman at walang pakalat kalat na ahas ngayong umaga” ang natutuwang wika ni Faye. Dumaan pa ang isang linggo, di pa rin niya nakikita si Chris. Napaisip na rin si Faye kung bakit hindi pumupunta ang binata doon. “Lord promise, pag pumunta na dito si Chris ngayon, makikipagbati na ako sa kanya.” ang dasal pa niya. Nag-alala siya baka nagsawa na si Chris sa kasusuyo sa kanya kung kaya nagpasya nalang si Faye na magpunta sa bahay ni Chris.

Sa daan papunta sa bahay ni Chris nakita niya si Jasmine. Nginitian siya nito. “Faye, galit ka pa ba sa akin?” tanong ni Jasmine. “Di ko kayang magalit sayo. Musta na pala kayo ni Chris? Congrats nga pala, mukhang kayo na e.” ang mabusising tanong ni Faye. “Kami? Imposibleng mangyari yun, gustuhin ko man” si Jasmine. “Bakit naman?” si Faye. “Dahil may mahal siyang iba.” ang sagot ni Jasmine. “Ha? E sino naman? Bakit parang hindi ko ata alam yun?” ang patakang sagot ni Faye. “Hindi mo kilala?” si Jasmine. “Tatanungin ba kita kung kilala ko”, ang inis na sagot ni Faye. “Ikaw, ikaw ang mahal ko tol, simula pa lang mahal na kita” ang sagot ni Chris. Mga ilang minuto na palang nasa likuran nila si Chris. Sa paglingon ni Faye, isang kakaibang Chris ang nakita niya. Payat, malalim ang mata at makikita sa mukha na hinang hina ito. “Anong nangyari sayo? At bakit putlang putla ka.”ang tanong ni Faye. Ngunit hindi pinansin ni Chris ang tanong nito bagkos ay tuloy tuloy na nagsalita. “Faye, tol, pakinggan mo naman ako, kahit ngayon lang, hindi ko kayang galit ka sa akin. Nung nakita mo kami ni Jasmine sa bayan, nag-uusap kami non para maisaayos na ang lahat.”si Chris. “Kinausap niya ako na sagutin kita ng sa ganon e maging masaya ka. Ayaw kasi niya na nakikita kang malungkot at nasasaktan. Kung kaya kahit sarili niyang kaligayahan ay itataya niya Makita ka lang niya na masaya. Ganon ka niya kamahal Faye.”si Jasmine. “Tol, sabihin mong joke lang to, diba? Diba?” si Faye. “Sana’y nagbibiro nga lang ako. Pero hindi e, isa itong bagay na hanggan pangarap lang”, si Chris. “Pero bakit ngayon mo lang sinabi?, si Faye. “Natakot akong lumayo ka sa akin pag nalaman mo na mahal kita, hindi ko kayang wala ka sa tabi ko, yung isang minuto nga lang na di kita nakakausap e parang isang taon na sa akin, yun pa kayang tuluyan ka ng mawala sa tabi ko. Faye, wag ka ng lumayo sakin. Kahit kaibigan lang ang turing mo sa akin, okay lang, basta lang wag kang lumayo.”ang nagmamakaawang wika ni Chris. Maya-maya pa, bigla nalang nabuwal si Chris. Isinugod siya sa ospital at ayon sa doctor ay masiyado daw nawalan ng sustansiya ang katawan niya pagkat madalas itong hindi kumakain. Naubusan din ito ng tubig sa katawan, dahilan upang lubha siyang manghina. Isang buong araw ding walang malay si Chris sa ospital. Hindi kahit na sandali man iniwan ni Faye si Chris. Nanatili ang dalaga sa tabi nito. Palaging napapausal ng dasal ang dalaga na pagalingin lang si Chris ay hindi na niya ito iiwan at susubukan niya itong mahalin, na hindi naman mahirap gawin pagkat, simula palang ay may nararamdaman na rin siya dito at pilit lang niyang tinatago.

Alas-diyes ng umaga, kinabukasan. Nagising si Chris. Napaiyak si Faye, sabay halik sa mga labi ni Chris matapos halikan ay bumulong siya dito, “Hinding hindi na kita iiwan, pangako.”

No comments:

Post a Comment