Matuto kang Mag-isip

Bago ka magmura, isipin mo muna ang mga pipi na kahit na kelan ay hindi nakaranas na magsalita. Bago ka magreklamo na luma na ang sapatos mo, isipin mo muna ang mga taong walang mga paa na naghahangad na makapagsuot ng sapatos. Bago ka magreklamo sa ingay ng mga busina ng sasakyan, isipin mo muna ang mga bingi na naghahangad na marinig man lang ng kahit na konting ingay. Bago ka magreklamo sa buhok na meron ka dahil ito’y kulot o buhaghag, isipin mo muna ang mga taong may cancer at unti-unting nalalagas ang buhok at di katagala’y nakakalbo. Bago ka magreklamo sa sungki sungki mong ipin, isipin mo muna ang mga bungal na walang kahit na konting hiya kung ngumiti. Bago ka magreklamo sa liit ng sweldo mo sa trabaho, isipin mo muna ang mga taong banat ang buto at higit sa walong oras kung magtrabaho ngunit nakakakuha lang ng 50 hanggang 100 piso araw-araw. Bago ka magreklamo na hindi masarap ang ulam mo, isipin mo muna ang mga tao sa lansangan na halos mabaliw na sa gutom.  Bago ka magreklamo dahil sa jeep ka lang nakasakay pag pumapasok, isipin mo muna ang mga taong naglalakad para lang makapasok. Bago ka magreklamo sa style ng iyong damit, isipin mo muna ang mga taong naghahangad na magkaroon ng damit. Bago ka magreklamo sa bahay na tinitirahan mo, isipin mo muna ang mga taong walang tirahan. Bago ka sana magreklamo, mag-isip ka muna, dahil habang hinahangad mo ang rangya ng mundo, may mga taong naghahangad naman na sana kahit papano ay nasa posisyon mo. Maraming pagpapala, di ka lang marunong magbilang!