Tino ng isipang unti-unting pumapanaw
Saya ng damdaming unti-unting inaagaw
Ng makasariling mundong unti-unting gumagalaw
Hakbang ng paa’y dagling bumabagal
Kumpas ng kamay ay tila napapagal
Sa saliw ng lira katawa’y ayaw gumalaw
Waring bihag ng kahapong bahagyang gumugunaw
Ngayo’y pag-asa ang nais
Katotohanang ubod ng bangis
Puso ko’y lubhang nananangis
Pighati, kailan ka ba aalis?
No comments:
Post a Comment